Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012
Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012
«Οδυσσεβάχ» στο Κηποθέατρο
ΟΔΥΣΣΕΒΑΧ της Ξένιας Καλογεροπούλου με τη μουσική του Διονύση Σαββόπουλου.
σκηνοθεσία Κώστας Γάκης
ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 ΩΡΑ 9.30 μ.μ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
ΔΑΓΚΛΗ 27 (ΠΡΩΗΝ ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΕΣ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΥ)
ΤΗΛ : 2641055655-55700 από 10.00-13.00
Το «Θέατρο του Βορρά» ξεκινάει το θεατρικό του ταξίδι ανεβάζοντας τον Οδυσσεβάχ, την καταπληκτική παράσταση της Ξένιας Καλογεροπούλου, σε μουσική Διονύση Σαββόπουλου που φέτος συμπληρώνει τριάντα χρόνια ζωής και έχει μαγέψει εκατομμύρια θεατές .
Η παράσταση, η οποία φέτος το χειμώνα ανέβηκε παράλληλα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη φέτος το καλοκαίρι ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα φιλοδοξώντας να παρασύρει μαζί της στο ταξίδι νέους, μικρούς – και όχι μόνο – φίλους της να φάνε μαζί το λωτό…και να ξεχάσουν να μεγαλώσουν.
Η Ξένια Καλογεροπούλου έγραψε την ιστορία του Οδυσσεβάχ από την Ιθαγδάτη που ταξιδεύει ψάχνοντας το Κυκλολωτογοργοκιρκιλάριζο. χρησιμοποιώντας στοιχεία από την Οδύσσεια, από τις Χίλιες και μία νύχτες, και πολλά άλλα παραμύθια .
Η σκηνή μετατρέπεται ολόκληρη σε καράβι, που ανοίγει τα πανιά του και ταξιδεύουμε μαζί του σε νησιά και χώρες μαγικές για να συναντήσουμε τον Κύκλωπα, λωτοφάγους, γοργόνες, πειρατές και να ανακαλύψουμε τις περιπέτειες του Οδυσσεβάχ και των συντρόφων του.
Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Κώστας Γάκης, ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο «Δημήτρης Χορν» το 2006 για την ερμηνεία του στην παράσταση «Κατσαρίδα» και από τότε συμμετέχει ανατρεπτικά στα θεατρικά δρώμενα της χώρας ενώ διατηρείται η μαγική μουσική του Διονύση Σαββόπουλου για να μας ταξιδέψει.
Στο ρόλο του Οδυσσεβάχ ο Πάνος Βλάχος από τις αγαπημένες σειρές Βασιλιάδες (Λεωνίδας), Ζωή της Άλλης (Τζώρτζης) κ.α.Ο Οδυσσεβάχ έχει μεταφραστεί σε 8 γλώσσες, έχει παρουσιαστεί από αρκετούς ξένους θιάσους, αλλά και από 10 ελληνικά ΔΗΠΕΘΕ.
Μια παράσταση για κάθε ηλικία, που δεν πρέπει να χάσετε .
Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Παναγιώτας Κοκκορού, η κίνηση του Χρήστου Παπαδόπουλου, η μουσική διδασκαλία είναι της Μαρίας Δελλή. Βοηθός σκηνοθέτη η Νόνια Μαλεφάκη.
Ηθοποιοί: Πάνος Βλάχος, Αβραμίδης Γιώργος, Αντωνίου Σοφία, Καβάλη Αμαλία, Μπιμπής Κώστας, Σοφολόγης Γιάννης.
Ζωντανή μουσική: Χαρά Σαββίδου
Η θεατρική παράσταση «Οδυσσεβάχ» θα βρίσκεται στο Μεσολόγγι για μία μοναδική παράσταση την Πέμπτη 21 Ιουνίου στις 9:15 μ.μ. στο Ανοιχτό Θέατρο του Λιμανιού.
Πληροφορίες στo τηλέφωνα 6945 978340 9:30π.μ.- 2:00μ.μ. & 5:30 -10:00μ.μ.
σκηνοθεσία Κώστας Γάκης
ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 ΩΡΑ 9.30 μ.μ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
ΔΑΓΚΛΗ 27 (ΠΡΩΗΝ ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΕΣ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΥ)
ΤΗΛ : 2641055655-55700 από 10.00-13.00
Το «Θέατρο του Βορρά» ξεκινάει το θεατρικό του ταξίδι ανεβάζοντας τον Οδυσσεβάχ, την καταπληκτική παράσταση της Ξένιας Καλογεροπούλου, σε μουσική Διονύση Σαββόπουλου που φέτος συμπληρώνει τριάντα χρόνια ζωής και έχει μαγέψει εκατομμύρια θεατές .
Η παράσταση, η οποία φέτος το χειμώνα ανέβηκε παράλληλα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη φέτος το καλοκαίρι ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα φιλοδοξώντας να παρασύρει μαζί της στο ταξίδι νέους, μικρούς – και όχι μόνο – φίλους της να φάνε μαζί το λωτό…και να ξεχάσουν να μεγαλώσουν.
Η Ξένια Καλογεροπούλου έγραψε την ιστορία του Οδυσσεβάχ από την Ιθαγδάτη που ταξιδεύει ψάχνοντας το Κυκλολωτογοργοκιρκιλάριζο. χρησιμοποιώντας στοιχεία από την Οδύσσεια, από τις Χίλιες και μία νύχτες, και πολλά άλλα παραμύθια .
Η σκηνή μετατρέπεται ολόκληρη σε καράβι, που ανοίγει τα πανιά του και ταξιδεύουμε μαζί του σε νησιά και χώρες μαγικές για να συναντήσουμε τον Κύκλωπα, λωτοφάγους, γοργόνες, πειρατές και να ανακαλύψουμε τις περιπέτειες του Οδυσσεβάχ και των συντρόφων του.
Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Κώστας Γάκης, ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο «Δημήτρης Χορν» το 2006 για την ερμηνεία του στην παράσταση «Κατσαρίδα» και από τότε συμμετέχει ανατρεπτικά στα θεατρικά δρώμενα της χώρας ενώ διατηρείται η μαγική μουσική του Διονύση Σαββόπουλου για να μας ταξιδέψει.
Στο ρόλο του Οδυσσεβάχ ο Πάνος Βλάχος από τις αγαπημένες σειρές Βασιλιάδες (Λεωνίδας), Ζωή της Άλλης (Τζώρτζης) κ.α.Ο Οδυσσεβάχ έχει μεταφραστεί σε 8 γλώσσες, έχει παρουσιαστεί από αρκετούς ξένους θιάσους, αλλά και από 10 ελληνικά ΔΗΠΕΘΕ.
Μια παράσταση για κάθε ηλικία, που δεν πρέπει να χάσετε .
Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Παναγιώτας Κοκκορού, η κίνηση του Χρήστου Παπαδόπουλου, η μουσική διδασκαλία είναι της Μαρίας Δελλή. Βοηθός σκηνοθέτη η Νόνια Μαλεφάκη.
Ηθοποιοί: Πάνος Βλάχος, Αβραμίδης Γιώργος, Αντωνίου Σοφία, Καβάλη Αμαλία, Μπιμπής Κώστας, Σοφολόγης Γιάννης.
Ζωντανή μουσική: Χαρά Σαββίδου
Η θεατρική παράσταση «Οδυσσεβάχ» θα βρίσκεται στο Μεσολόγγι για μία μοναδική παράσταση την Πέμπτη 21 Ιουνίου στις 9:15 μ.μ. στο Ανοιχτό Θέατρο του Λιμανιού.
Πληροφορίες στo τηλέφωνα 6945 978340 9:30π.μ.- 2:00μ.μ. & 5:30 -10:00μ.μ.
ΙΟΥΝΙΟΣ-ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ-ΞΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
"ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ" ΤΟΥ ΕΡΝΕΣΤ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΙ
Η πλειονότητα όσων είναι εξοικειωμένοι με το συνολικό έργο του Χέμινγουεϊ υποστηρίζουν ότι μόνο στα διηγήματά του άγγιξε την τελειότητα. O ίδιος ακολουθούσε αυτό που ονόμαζε «αρχή του παγόβουνου», παραλείποντας λεπτομέρειες που ο ίδιος γνώριζε καλά, με την πεποίθηση πως ο αναγνώστης θα τις συμπέραινε διαβάζοντας προσεκτικά την επιφανειακή πλοκή. Αυτή η τεχνική του χαρίζει στα διηγήματά του μια σαγηνευτική αίσθηση άρρητου βάθους. Σε πολλά από αυτά, πρωταγωνιστής είναι το μυθιστορηματικό alter ego του Χέμινγουεϊ, ο Νικ ¶νταμς, τον οποίο γνωρίζουμε πρώτα ως αγόρι, όταν ζούσε κοντά σε καταυλισμό Ινδιάνων, ύστερα ως στρατιώτη στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και, στο τελευταίο διήγημα, το Πατέρες και γιοι, ως πατέρα. Από τα διηγήματα αυτής της συλλογής κάποια διδάσκονται στα σχολεία και τα πανεπιστήμια ή έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο, όπως τα Oι φονιάδες και Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο. Μέσω της σοφής απλότητας των καλύτερων απ' αυτά, όπως το Ένα καθαρό, καλοφωτισμένο μέρος ή το Λόφοι σαν άσπροι ελέφαντες, μας μιλάει ολοζώντανη μια από τις σπουδαιότερες λογοτεχνικές φωνές του περασμένου αιώνα.
Για τον συγγραφέα:
Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ γεννήθηκε στο Όουκ Παρκ, προάστιο του Σικάγου, το 1899. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο πιάνει δουλειά ως ανταποκριτής στην εφημερίδα Star του Κάνσας Σίτι. Το 1918, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπηρετεί εθελοντικά ως οδηγός ασθενοφόρου στον ιταλικό στρατό και τραυματίζεται σοβαρά από όλμο. Η σχέση του με τη νοσοκόμα Άγκνες φον Kουρόφσκι κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής του θα αποτελέσει τον άξονα του αυτοβιογραφικού του μυθιστορήματος Aποχαιρετισμός στα όπλα. Το 1920 επιστρέφει στις ΗΠΑ, όπου και συνεχίζει τη δημοσιογραφική του καριέρα ως ανταποκριτής στη Star του Tορόντο και στη Star Weekly. Ύστερα από δύο χρόνια μετακομίζει στο Παρίσι, όπου συνεχίζει να εργάζεται ως ανταποκριτής σε αμερικανικές εφημερίδες (καλύπτει μεταξύ άλλων και τη Μικρασιατική Kαταστροφή) και παράλληλα συνάπτει φιλικές σχέσεις με την ελίτ των εκπατρισμένων Αμερικανών και Βρετανών διανοουμένων, όπως ο Σκοτ Φιτζέραλντ, η Γερτρούδη Στάιν, ο Φορντ Μάντοξ Φορντ, ο Έζρα Πάουντ κ.ά. Το 1925 εκδίδεται η πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τίτλο Στην εποχή μας. Το 1936, έχοντας πλέον επιστρέψει στην Αμερική, καλείται να καλύψει τον Ισπανικό Eμφύλιο για λογαριασμό της Βορειοαμερικανικής Ένωσης Εφημερίδων. Το 1939 εγκαθίσταται στο κτήμα Φίνκα Βίχια στην Κούβα και ένα χρόνο αργότερα εκδίδεται το πιο φιλόδοξο μυθιστόρημά του, το Για ποιον χτυπά η καμπάνα, με θέμα τον Ισπανικό Eμφύλιο. Την περίοδο 1942-1944 γίνεται ανταποκριτής του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Eυρώπη. Kατατάσσεται στη Bασιλική Aεροπορία, συμμετέχει στην απόβαση της Nορμανδίας, δίνει την προσωπική του μάχη για την απελευθέρωση του Παρισιού με τη συμμετοχή του στην κατάληψη του στρατηγικής σημασίας ξενοδοχείου «Pιτζ» και προσχωρεί στην Tέταρτη Mεραρχία Πεζικού. Το 1952 εκδίδεται η κλασική νουβέλα του Ο γέρος και η θάλασσα, για την οποία κερδίζει το βραβείο Πούλιτζερ. Το 1954 η Σουηδική Ακαδημία του απονέμει το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ύστερα από πολλά ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα, κι αφού επιστρέφει μετά από επιμονή της γυναίκας του στις ΗΠΑ, ο Χέμινγουεϊ αυτοκτονεί στις 2 Iουλίου 1961, σε ηλικία 62 ετών, με τον ίδιο τρόπο που είχε αυτοκτονήσει και ο πατέρας του, με κυνηγετική καραμπίνα, στη φάρμα του στο Άινταχο. Μετά το θάνατό του εκδίδονται τα έργα του Μια κινητή γιορτή (1964), αφήγημα το οποίο αναφέρεται στη ζωή και την καλλιτεχνική σκηνή του Παρισιού τη δεκαετία του ’20, το μυθιστόρημα Νησιά στον Κόλπο (1970), το οποίο ο Χέμινγουεϊ είχε αρχίσει να γράφει τη δεκαετία του ’30, και το μυθιστόρημά του O κήπος της Eδέμ (1986), το οποίο ο Xέμινγουεϊ είχε αρχίσει να γράφει το 1946.
Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012
ΙΟΥΝΙΟΣ-ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ-ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
"Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΩΝ" ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
Ο θίασος της Ευαγγελίας Παρασκευοπούλου –της μεγαλύτερης θεατρικής δόξας της εποχής της– καταφθάνει χειμώνα του 1896 στην Ερμούπολη που βαδίζει πλέον προς τη δύση της ένδοξης ιστορίας της. Το τελευταίο βράδυ, μετά την τιμητική της πρωταγωνίστριας με τη Φαύστα του Δημητρίου Βερναρδάκη, ο θίασος θα δειπνήσει στο μέγαρο των Πινά, μιας παλαιάς οικογένειας που έχει χάσει πια την αίγλη και τα πλούτη της.
Το αποχαιρετιστήριο δείπνο θα μεταβληθεί σε σκηνικό θαυμάτων: Πρώτη φορά θα αντηχήσουν από το γραμμόφωνο άριες αγαπημένων μελοδραμάτων και η ομήγυρη θα γνωρίσει ένα κορίτσι, το οποίο αργότερα θα ανακηρυχθεί σε αγία από την Καθολική Εκκλησία. Όλα συντελούνται ανάμεσα σε πολλούς έρωτες, ανομολόγητα πάθη, αντιπαλότητες και μελλοντικές χαρές.
Μια κατανυκτική Ακολουθία των Παθών, και της πόλης και των ηρώων, η οποία, ωστόσο, θα τελειώσει με το θρίαμβο της αγάπης και την αποκατάσταση της ευτυχίας.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Σχολιο της γράφουσας
Ένα βιβλίο του ονείρου, για μια αλλοτινή εποχή. Η περιγραφή της Σύρου απο το Μάνο Ελευθερίου είναι η περιγραφή του Παράδεισου από έναν άνθρωπο που κατάγεται απο εκεί. Σε κάνει οπωσδήποτε να θέλεις να επισκεφθείς το νησί και να περιπλανηθείς στην παλιά πολη προσπαθώντας να τοποθετήσεις τα κτίρια απο τη φαντασία σου στην πραγματικότητα με τον τρόπο που ο Ελευθερίου τα περιγράφει. Μέσα από τη δουλειά του αυτή μας γνωρίζει μια σελίδα του ελληνικού θεάτρου πολύ σημαντική που συνέβαλε στη διατήρησή του αλλά και γενικότερα μας εισάγει στη ζωή των ανθρώπων κατά τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα. Προσωπικά, διαβάζοντάς το, είχα την αίσθηση ήθελα να μεταφερθώ εκεί και να ζήσω με αυτούς τους ανθρώπους.
Σύρος, Θέατρο Απόλλων-1902
Σύρος, Πλατεία Μιαούλη-1897
Δημαρχείο-1900
Νεώρειο-1903
Ερμούπολη-1905
Ευαγγελία Παρασκευοπούλου (1865, Χίος-1938, Αθήνα)
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Το 1964 πρωτοπαρουσιάστηκε στην ελληνική δισκογραφία με τους στίχους των Ρημαγμένων Κήπων, που εμπιστεύθηκε στο Χρήστο Λεοντή. Ένα χρόνο αργότερα γνωρίστηκε με τον Θεοδωράκη στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής. Ο συγγραφέας Φώντας Λάδης ήταν αυτός που έδωσε στον μουσικοσυνθέτη τα δώδεκα τραγούδια που είχε γράψει ο Ελευθερίου κατά τη διάρκεια της θητείας του -το «Τρένο Φεύγει στις Οκτώ», τη «Νυχτερίδα» και τα υπόλοιπα. Λίγο καιρό πριν κυκλοφορήσει όμως ο δίσκος, τους πρόλαβε η Δικτατορία. Τελικά τα τραγούδια κυκλοφόρησαν το '70 στο εξωτερικό (Παρίσι). Κατόπιν ήρθε η συνεργασία με τον Δήμο Μούτση και τον Άγιο Φεβρουάριο (1971) κι έπειτα η «Θητεία» με τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Η ηχογράφηση του δίσκου μάλιστα άρχισε το Νοέμβριο του 1973, λίγες μέρες πριν από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και ο δίσκος κυκλοφόρησε τελικά στη Μεταπολίτευση, το Μάρτιο του 1974. Αργότερα έρχεται η συνεργασία με τον Κουγιουμτζή και τον Νταλάρα. Στον δίσκο "Η Ατέλειωτη Εκδρομή" του 1975 ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας μελοποιεί τρία σπουδαία του ποιήματα του Ελευθερίου: Γνωριμία, Εκδρομή, Κιθάρες των νερών.
Παράλληλα γράφει και εικονογραφεί παραμύθια για παιδιά και φροντίζει για την έκδοση λευκωμάτων με θέμα τη Σύρο, την ιδιαίτερη πατρίδα του: («Ενθύμιον Σύρας», «Θέατρο στην Ερμούπολη.» κ.α). Η δεκαετία του ‘90 τον βρίσκει να αρθρογραφεί και να κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στον Αθήνα 9,84 και στο Δεύτερο Πρόγραμμα. Το 1994 παρουσιάζει την πρώτη -και μέχρι σήμερα τελευταία - νουβέλα του, με τίτλο Το άγγιγμα του χρόνου και δέκα χρόνια αργότερα δημοσιεύει το μυθιστόρημα «Ο Καιρός των Χρυσανθέμων, που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας του 2005.
Κυρίαρχο θέμα του βιβλίου είναι το θέατρο, είτε διαμέσου της κεντρικής ηρωίδας και μεγάλης πρωταγωνίστριας Παρασκευοπούλου, είτε διαμέσου των υπολοίπων ηθοποιών αλλά και θεατρικών συγγραφέων που εμφανίζονται στις σελίδες του. Ο Ελευθερίου θα το χαρακτηρίσει θέατρο μέσα στο θέατρο, οι θεατές απλά θα το λατρέψουν και οι κριτικοί θα του πλέξουν εγκώμια. Ως φυσική συνέχεια εκδίδεται το 2006 το δεύτερο μυθιστόρημά του, Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές, με θέμα τη ζωή και τον θάνατο της μεγάλης Ελληνίδας ηθοποιού, Ελένης Παπαδάκη. Η εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία και πάλι δεν είναι τυχαία. Ο Ελευθερίου, κατά την προσφιλή τακτική του έχει δουλέψει εξονυχιστικά τα βιβλία του: «Τα μυθιστορήματα με απασχόλησαν τα τελευταία 13 14 χρόνια. Έγραφα μέρα, νύχτα, δεν είδα διακοπές, δεν είδα γιορτές τίποτα». Εξάλλου, όπως έχει παραδεχθεί: «Ποτέ δεν έγραψα κάτι, χωρίς να γίνουν μετά άπειρες αλλαγές. Ποτέ δεν έγραψα μια πρόταση, χωρίς να κάτσω από πάνω της 100 και 200 φορές να την ξαναδώ, με διαφορετική διάθεση, διαφορετική ώρα και μέρα. Το κοιτάζω, το βλέπω, με αγανακτεί, το ξανακοιτάζω, το δέρνω, μένω εκεί. Αν δεις κάτι που έχεις γράψει και σου αρέσει πολύ, τότε υπάρχει πρόβλημα. Φαίνονται ξέρετε τα εύκολα πράγματα. Δεν τσιμπάει ο αναγνώστης».
Το 2007 εκδίδεται η συλλογή διηγημάτων «Η μελαγχολία της πατρίδας μετά τις ειδήσεις των οκτώ» «Το διήγημα, ως φόρμα είναι δυσκολότερο από ένα μικρό μυθιστόρημα. Πρέπει να εξαντλήσεις όλη σου την τεχνική και να γράψεις μια ολοκληρωμένη, συνοπτική ιστορία χωρίς να παραλείψεις στις περιγραφές σου τίποτα από την ψυχολογία των ηρώων σου και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Τα διηγήματα της «Μελαγχολίας...» γράφονται επί πολλά χρόνια. Με είχαν στοιχειώσει. …. Το «λάθος» στο διήγημα είναι θανατηφόρο. Το τινάζει στον αέρα».
Πρόσφατα δημοσιεύτηκε και το θεατρικό του έργο «Μπλε μελαγχολία» σε συλλογική έκδοση με άλλους γνωστούς συγγραφείς. Αναμένεται η έκδοση και άλλων μυθιστορημάτων που ο συγγραφέας δεν έχει αποφασίσει να εκδώσει ακόμα.
Τρέφει αντιπάθεια προς τις συνεντεύξεις και προς τον μη ελεγχόμενο προφορικό λόγο. Καθώς όμως μερικές φορές αναγκάζεται να υποκύψει στον πειρασμό της δημοσιεύσιμης συνομιλίας κάποιες από τις αγαπημένες του συνήθειες ή προτιμήσεις έχουν διαρρεύσει στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Όπως, λόγου χάρη, ότι απολαμβάνει τη μουσική του Νίνο Ρότα ή ότι θαυμάζει τη ζωγραφική του Δομίνικου Θεοτοκοπουλου. Ότι του αρέσει το ΟΥΙΣΚΙ. Ότι είναι μανιώδης καπνιστής. Αγαπημένο του χρώμα είναι το μπλε και αγαπημένη του ταινία το φελινικο «Και το πλοίο φεύγει». Ότι φτιάχνει μόνος του σταφύλι γλυκό του κουταλιού...
O ίδιος παραδέχεται χαριτωμένα: «Εγώ θα έλεγα πάλι ότι ήμουν τυχερός. Μέσα από τα τραγούδια γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους, κέρδισα χρήματα, χρήματα τόσα ώστε να ζω αξιοπρεπώς για πάρα πολλά χρόνια και να αγοράζω πράγματα που με ενδιέφεραν. Αυτή ήταν η ανταμοιβή μου. Τώρα, αν όλα αυτά τα πράγματα είναι καταξίωση και όντως έκανα κάτι σημαντικό, τι να πω, φαίνεται ότι πρέπει να υπάρχει κάπου μια αλήθεια σε όλες αυτές τις υπερβολές».
Πηγή: Wikipedia
Ο θίασος της Ευαγγελίας Παρασκευοπούλου –της μεγαλύτερης θεατρικής δόξας της εποχής της– καταφθάνει χειμώνα του 1896 στην Ερμούπολη που βαδίζει πλέον προς τη δύση της ένδοξης ιστορίας της. Το τελευταίο βράδυ, μετά την τιμητική της πρωταγωνίστριας με τη Φαύστα του Δημητρίου Βερναρδάκη, ο θίασος θα δειπνήσει στο μέγαρο των Πινά, μιας παλαιάς οικογένειας που έχει χάσει πια την αίγλη και τα πλούτη της.
Το αποχαιρετιστήριο δείπνο θα μεταβληθεί σε σκηνικό θαυμάτων: Πρώτη φορά θα αντηχήσουν από το γραμμόφωνο άριες αγαπημένων μελοδραμάτων και η ομήγυρη θα γνωρίσει ένα κορίτσι, το οποίο αργότερα θα ανακηρυχθεί σε αγία από την Καθολική Εκκλησία. Όλα συντελούνται ανάμεσα σε πολλούς έρωτες, ανομολόγητα πάθη, αντιπαλότητες και μελλοντικές χαρές.
Μια κατανυκτική Ακολουθία των Παθών, και της πόλης και των ηρώων, η οποία, ωστόσο, θα τελειώσει με το θρίαμβο της αγάπης και την αποκατάσταση της ευτυχίας.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Σχολιο της γράφουσας
Ένα βιβλίο του ονείρου, για μια αλλοτινή εποχή. Η περιγραφή της Σύρου απο το Μάνο Ελευθερίου είναι η περιγραφή του Παράδεισου από έναν άνθρωπο που κατάγεται απο εκεί. Σε κάνει οπωσδήποτε να θέλεις να επισκεφθείς το νησί και να περιπλανηθείς στην παλιά πολη προσπαθώντας να τοποθετήσεις τα κτίρια απο τη φαντασία σου στην πραγματικότητα με τον τρόπο που ο Ελευθερίου τα περιγράφει. Μέσα από τη δουλειά του αυτή μας γνωρίζει μια σελίδα του ελληνικού θεάτρου πολύ σημαντική που συνέβαλε στη διατήρησή του αλλά και γενικότερα μας εισάγει στη ζωή των ανθρώπων κατά τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα. Προσωπικά, διαβάζοντάς το, είχα την αίσθηση ήθελα να μεταφερθώ εκεί και να ζήσω με αυτούς τους ανθρώπους.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Μάνος Ελευθερίου (Ερμούπολη Σύρου, 1938)
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ερμούπολη της Σύρου. Το 1962, σε ηλικία μόλις 24 χρονών δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Συνοικισμός». Οι πρώτες του πεζογραφικές εμφανίσεις έγιναν με τα διηγήματα «Το διευθυντήριο» και «Η σφαγή» σε αυτοτελή βιβλία το 1964 και 1965. Ο ίδιος όμως σε συνέντευξή του έχει δηλώσει ότι τα έχει «αποκηρύξει σιωπηρά». Εκείνη την εποχή είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και να συναναστραφεί με σημαντικές προσωπικότητες από διάφορους χώρους της τέχνης, όπως οι μεγάλοι ζωγράφοι Τσαρούχης και Χατζηκυριάκος-Γκίκας.
Το 1964 πρωτοπαρουσιάστηκε στην ελληνική δισκογραφία με τους στίχους των Ρημαγμένων Κήπων, που εμπιστεύθηκε στο Χρήστο Λεοντή. Ένα χρόνο αργότερα γνωρίστηκε με τον Θεοδωράκη στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής. Ο συγγραφέας Φώντας Λάδης ήταν αυτός που έδωσε στον μουσικοσυνθέτη τα δώδεκα τραγούδια που είχε γράψει ο Ελευθερίου κατά τη διάρκεια της θητείας του -το «Τρένο Φεύγει στις Οκτώ», τη «Νυχτερίδα» και τα υπόλοιπα. Λίγο καιρό πριν κυκλοφορήσει όμως ο δίσκος, τους πρόλαβε η Δικτατορία. Τελικά τα τραγούδια κυκλοφόρησαν το '70 στο εξωτερικό (Παρίσι). Κατόπιν ήρθε η συνεργασία με τον Δήμο Μούτση και τον Άγιο Φεβρουάριο (1971) κι έπειτα η «Θητεία» με τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Η ηχογράφηση του δίσκου μάλιστα άρχισε το Νοέμβριο του 1973, λίγες μέρες πριν από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και ο δίσκος κυκλοφόρησε τελικά στη Μεταπολίτευση, το Μάρτιο του 1974. Αργότερα έρχεται η συνεργασία με τον Κουγιουμτζή και τον Νταλάρα. Στον δίσκο "Η Ατέλειωτη Εκδρομή" του 1975 ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας μελοποιεί τρία σπουδαία του ποιήματα του Ελευθερίου: Γνωριμία, Εκδρομή, Κιθάρες των νερών.
Παράλληλα γράφει και εικονογραφεί παραμύθια για παιδιά και φροντίζει για την έκδοση λευκωμάτων με θέμα τη Σύρο, την ιδιαίτερη πατρίδα του: («Ενθύμιον Σύρας», «Θέατρο στην Ερμούπολη.» κ.α). Η δεκαετία του ‘90 τον βρίσκει να αρθρογραφεί και να κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στον Αθήνα 9,84 και στο Δεύτερο Πρόγραμμα. Το 1994 παρουσιάζει την πρώτη -και μέχρι σήμερα τελευταία - νουβέλα του, με τίτλο Το άγγιγμα του χρόνου και δέκα χρόνια αργότερα δημοσιεύει το μυθιστόρημα «Ο Καιρός των Χρυσανθέμων, που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας του 2005.
Κυρίαρχο θέμα του βιβλίου είναι το θέατρο, είτε διαμέσου της κεντρικής ηρωίδας και μεγάλης πρωταγωνίστριας Παρασκευοπούλου, είτε διαμέσου των υπολοίπων ηθοποιών αλλά και θεατρικών συγγραφέων που εμφανίζονται στις σελίδες του. Ο Ελευθερίου θα το χαρακτηρίσει θέατρο μέσα στο θέατρο, οι θεατές απλά θα το λατρέψουν και οι κριτικοί θα του πλέξουν εγκώμια. Ως φυσική συνέχεια εκδίδεται το 2006 το δεύτερο μυθιστόρημά του, Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές, με θέμα τη ζωή και τον θάνατο της μεγάλης Ελληνίδας ηθοποιού, Ελένης Παπαδάκη. Η εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία και πάλι δεν είναι τυχαία. Ο Ελευθερίου, κατά την προσφιλή τακτική του έχει δουλέψει εξονυχιστικά τα βιβλία του: «Τα μυθιστορήματα με απασχόλησαν τα τελευταία 13 14 χρόνια. Έγραφα μέρα, νύχτα, δεν είδα διακοπές, δεν είδα γιορτές τίποτα». Εξάλλου, όπως έχει παραδεχθεί: «Ποτέ δεν έγραψα κάτι, χωρίς να γίνουν μετά άπειρες αλλαγές. Ποτέ δεν έγραψα μια πρόταση, χωρίς να κάτσω από πάνω της 100 και 200 φορές να την ξαναδώ, με διαφορετική διάθεση, διαφορετική ώρα και μέρα. Το κοιτάζω, το βλέπω, με αγανακτεί, το ξανακοιτάζω, το δέρνω, μένω εκεί. Αν δεις κάτι που έχεις γράψει και σου αρέσει πολύ, τότε υπάρχει πρόβλημα. Φαίνονται ξέρετε τα εύκολα πράγματα. Δεν τσιμπάει ο αναγνώστης».
Το 2007 εκδίδεται η συλλογή διηγημάτων «Η μελαγχολία της πατρίδας μετά τις ειδήσεις των οκτώ» «Το διήγημα, ως φόρμα είναι δυσκολότερο από ένα μικρό μυθιστόρημα. Πρέπει να εξαντλήσεις όλη σου την τεχνική και να γράψεις μια ολοκληρωμένη, συνοπτική ιστορία χωρίς να παραλείψεις στις περιγραφές σου τίποτα από την ψυχολογία των ηρώων σου και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Τα διηγήματα της «Μελαγχολίας...» γράφονται επί πολλά χρόνια. Με είχαν στοιχειώσει. …. Το «λάθος» στο διήγημα είναι θανατηφόρο. Το τινάζει στον αέρα».
Πρόσφατα δημοσιεύτηκε και το θεατρικό του έργο «Μπλε μελαγχολία» σε συλλογική έκδοση με άλλους γνωστούς συγγραφείς. Αναμένεται η έκδοση και άλλων μυθιστορημάτων που ο συγγραφέας δεν έχει αποφασίσει να εκδώσει ακόμα.
Τρέφει αντιπάθεια προς τις συνεντεύξεις και προς τον μη ελεγχόμενο προφορικό λόγο. Καθώς όμως μερικές φορές αναγκάζεται να υποκύψει στον πειρασμό της δημοσιεύσιμης συνομιλίας κάποιες από τις αγαπημένες του συνήθειες ή προτιμήσεις έχουν διαρρεύσει στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Όπως, λόγου χάρη, ότι απολαμβάνει τη μουσική του Νίνο Ρότα ή ότι θαυμάζει τη ζωγραφική του Δομίνικου Θεοτοκοπουλου. Ότι του αρέσει το ΟΥΙΣΚΙ. Ότι είναι μανιώδης καπνιστής. Αγαπημένο του χρώμα είναι το μπλε και αγαπημένη του ταινία το φελινικο «Και το πλοίο φεύγει». Ότι φτιάχνει μόνος του σταφύλι γλυκό του κουταλιού...
O ίδιος παραδέχεται χαριτωμένα: «Εγώ θα έλεγα πάλι ότι ήμουν τυχερός. Μέσα από τα τραγούδια γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους, κέρδισα χρήματα, χρήματα τόσα ώστε να ζω αξιοπρεπώς για πάρα πολλά χρόνια και να αγοράζω πράγματα που με ενδιέφεραν. Αυτή ήταν η ανταμοιβή μου. Τώρα, αν όλα αυτά τα πράγματα είναι καταξίωση και όντως έκανα κάτι σημαντικό, τι να πω, φαίνεται ότι πρέπει να υπάρχει κάπου μια αλήθεια σε όλες αυτές τις υπερβολές».
Πηγή: Wikipedia
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
ΕΚΘΕΣΗ ΠΑΛΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΤΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ
ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΤΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ
Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ
Σύντομα θα ανακοινωθούν από τον ΠΣΚ οι εκδηλώσεις του καλοκαιριού που, όπως είναι καθιερωμένο τα τελευταία χρόνια, θα γίνουν ως επί το πλήστον στην περιοχή Αμπάρια Παναιτωλίου, στις όχθες τις λίμνης μας. Γι' αυτό το λόγο είναι επιτακτική ανάγκη να διατηρούμε το χώρο καθαρό συμβάλοντας έτσι και στη γενικότερη προστασία της λίμνης.
Δείτε το παρακάτω βίντεο και ευαισθητοποιηθείτε!
Δείτε το παρακάτω βίντεο και ευαισθητοποιηθείτε!
Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟ
ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012
7:15 μ.μ. : Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας Παναιτωλίου
8:30 μ.μ. : Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας Αγίας Τριάδας
10:00 μ.μ. : Παραδοσιακοί Χοροί
Συμμετέχουν:
Πολιτιστικός Σύλλογος Παναιτωλίου "Χρήστος Καπράλος"
Πολιτιστικός Σύλλογος Δοκιμίου "Η Πρόοδος"
10:30 μ.μ. : Λαϊκή Βραδιά
ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012
7:00 μ.μ. : Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας Παναιτωλίου
*Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Παναιτωλίου "Χρήστος Καπράλος" και το Τοπικό Συμβούλιο Δημοτικής Κοινότητας Παναιτωλίου.
2-3-4 IOYNIOY 2012
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τον εορτασμό του Αγίου Πνεύματος στο Παναιτώλιο θα λειτουργήσουν στη νέα κεντρική πλατεία της κωμόπολης υπό την αιγίδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Παναιτωλίου "Χρήστος Καπράλος" και για δεύτερη συνεχή χρονιά οι εξής εκθέσεις :
-Έκθεση παλιών φωτογραφιών από τη ζωή στο Παναιτώλιο
-Έκθεση του παιδικού τμήματος ζωγραφικής του ΠΣΚ
Στο χώρο θα υπάρχει και πωλητήριο όπου θα διατήθεται το βιβλίο της Κωνσταντούλας Σχισμένου-Λειβαδίτη " Το Παναιτώλιο στα μονοπάτια του χρόνου..." αλλά και καρτ ποστάλ από επιλεγμένες φωτογραφίες της έκθεσης.
7:15 μ.μ. : Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας Παναιτωλίου
8:30 μ.μ. : Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας Αγίας Τριάδας
10:00 μ.μ. : Παραδοσιακοί Χοροί
Συμμετέχουν:
Πολιτιστικός Σύλλογος Παναιτωλίου "Χρήστος Καπράλος"
Πολιτιστικός Σύλλογος Δοκιμίου "Η Πρόοδος"
10:30 μ.μ. : Λαϊκή Βραδιά
ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012
7:00 μ.μ. : Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας Παναιτωλίου
*Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Παναιτωλίου "Χρήστος Καπράλος" και το Τοπικό Συμβούλιο Δημοτικής Κοινότητας Παναιτωλίου.
2-3-4 IOYNIOY 2012
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τον εορτασμό του Αγίου Πνεύματος στο Παναιτώλιο θα λειτουργήσουν στη νέα κεντρική πλατεία της κωμόπολης υπό την αιγίδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Παναιτωλίου "Χρήστος Καπράλος" και για δεύτερη συνεχή χρονιά οι εξής εκθέσεις :
-Έκθεση παλιών φωτογραφιών από τη ζωή στο Παναιτώλιο
-Έκθεση του παιδικού τμήματος ζωγραφικής του ΠΣΚ
Στο χώρο θα υπάρχει και πωλητήριο όπου θα διατήθεται το βιβλίο της Κωνσταντούλας Σχισμένου-Λειβαδίτη " Το Παναιτώλιο στα μονοπάτια του χρόνου..." αλλά και καρτ ποστάλ από επιλεγμένες φωτογραφίες της έκθεσης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)