Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές επισκέψεις της περσινής περιόδου (2010-2011) ήταν αυτή της Αρχαίας Ακρόπολης του Ορράου που βρίσκεται βρίσκεται στο λόφο Καστρί του χωριού
Γοργόμυλος του Δήμου Ζηρού του
Νομού Πρέβεζης.
Το όνομά της πόλης είναι γνωστό από την αρχαία γραπτή παράδοση και από
επιγραφικά κείμενα του 4ου και 2ου αιώνα π. Χ.
Το Όρραον μελετήθηκε
αρχικά από Γερμανούς αρχαιολόγους του Γερμανικού Αρχαιολογικού
Ινστιτούτου (1972) και από τον Καθηγητή αρχαιολογίας
Σωτήριο Δάκαρη ο οποίος έγραψε:
«Ο
αρχαίος οικισμός στη θέση Καστρί Γοργόμυλου ταυτίζεται με το Όρραον, με
βάση την επιγραφή της Αμβρακίας . Είναι το αυτό με το Horreum που
αναφέρει ο Λίβιος κατά τις επιχειρήσεις των Ρωμαίων στην Ήπειρο το 168
π.Χ.»)(
Σωτήριος Δάκαρης, 1965).
Μόλις την πενταετία 2000-2005 η ακρόπολη αυτή
έγινε επισκέψιμη στο κοινό χάρις στίς εργασίες της ΙΒ Εφορείας
Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων.
Το Όρραον αποτελεί μια εντυπωσιακή αρχαία ακρόπολη των
Μολοσσών και ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. σε μια στρατηγική θέση (ύψωμα) πλησίον της
Αρχαίας Αμβρακίας.
Η ακρόπολη είναι οχυρωμένη με ισχυρό τείχος, το οποίο ενισχύουν
τετράγωνοι πύργοι. Εντός των τειχών σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση
ιδιωτικές κατοικίες και πιθανά ανάκτορα αξιωματούχων.
Η
επιλογή της στρατηγικής αυτής θέσης από τους φιλόδοξους Μολοσσούς έγινε,
αφενός για τον έλεγχο του εμπορικού διαύλου επικοινωνίας με τη Νότιο
Ελλάδα και αφετέρου για τη φύλαξη του ζωτικής σημασίας για την άμυνα του
κράτους τους στρατιωτικού περάσματος.
Ταξίδια στο
Αρχαίο Όρραον έκανε ως παιδί και ως ενήλικας ο
Μέγας Αλέξανδρος .
Το έτος 168-167 π.Χ. ο οικισμός Όρραον καταστράφηκε από τους
Ρωμαίους. Αργότερα το Όρραον ανοικοδομήθηκε και κατοικήθηκε επί χρόνια.
Τελικά οι
κάτοικοί του αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν για να συνοικισθούν στη
Νικόπολη που ίδρυσε ο Αύγουστος Οκταβιανός μετά τη νίκη του στη Ναυμαχία
του Ακτίου εναντίον της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντώνιου, το 31 πΧ.
Το Όρραον είναι ο πιο εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος του
νομού Πρέβεζας μετά την αρχαία
Κασσώπη.
Η ξενάγηση αρχίζει με την είσοδο από την κεντρική πύλη των διπλών
τειχών. Το ισχυρό διπλό τείχος, περιμέτρου 750 m., ενισχυμένο με θλάσεις
και με πύργους, περιέκλειε ωοειδή έκταση 5,5 εκταρίων, με 100 περίπου
σπίτια, εκτός από την απότομη και βραχώδη νότια πλευρά του λόφου, όπου
δεν διατηρούνται ίχνη οχύρωσης.
Ο πληθυσμός που συγκέντρωνε στην περίοδο
της ακμής του υπολογίζεται σε 1.500 – 2.000 άτομα, κατά μία άποψη, ίσως
όμως και μέχρι 5.000 – 10.000 άτομα αν ληφθούν υπ’ όψιν υπάρχουσες
οικίες εκτός των τειχών, ερείπια των οποίων διακρίνονται αδρά.
Στο
εσωτερικό των τειχών διακρίνονται ίχνη δρόμων και κτίρια, που
υποδηλώνουν πολεοδομική οργάνωση κατά το ευθύγραμμο γεωμετρικό σύστημα,
με ένα συνήθως σπίτι σε κάθε νησίδα.
Σήμερα εκτός από τα καλά σωζόμενα ερείπια κτιρίων σώζονται το υδρευτικό
και το αποχετευτικό σύστημα της πόλης.
Ο επισκέπτης βλέπει από τη μια
μεριά την κοιλάδα του Αμμότοπου και από την άλλη το πανύψηλο Ξεροβούνι.
Το έτος 2010 ολοκληρώθηκε ο ασφάλτινος δρόμος προσπέλασης στό Όρραον και έτσι ο αρχαιολογικός χώρος πλέον προσεγγίζεται εύκολα.
Πηγή πληροφοριών : Βικιπαιδεία
Φωτογραφίες : Λειβαδίτη Θεώνη, Αλτζερίνη Γεωργία
.jpg)
